چارچوبی برای شاخص های پایش تحول دیجیتال

همیشه مقوله «سنجش و پایش تحول دیجیتال» برایم جذابیت داشته؛ از این جهت که مدیریت و پایش مفاهیم کلان، یکی از چالش برانگیزترین پدیده های سازمانی است. اما به واقع چگونه می توانیم نتایج تحول دیجیتال را بسنجیم؟ چه شاخص هایی برای آن نیاز داریم؟


آمار اول: 87 درصد از پروژه های تحول دیجیتال در تحقق نتایج پیش بینی شده، شکست می خورند و شاید یکی از دلایل این امر، ناملموس بودن خروجی تحول دیجیتال، همان «سازمان دیجیتال» است.


آمار ترسناک دوم: 50 درصد از شرکت هایی که در سفر دیجیتالی شدن گام نهاده اند، هیچ شاخص عملکردی مشخصی برای پروژه های تحول دیجیتال خود تعیین نکرده اند! (گارتنر، 2020)


یک مثال) یکی از شاخص های سیسکو برای تحول دیجیتال خود (حد فاصل سال های 2015 تا 2020) چنین بود:
«40/40/2020»

یعنی تا سال 2020، 40 درصد از درآمد سیسکو می بایست از سرمایه گذاری هایی نشات بگیرد که به صورت مستمر بازدهی داشته باشند (Recurring Revenue) و 40 درصد دیگر باید از فروش نرم افزارها حاصل گردد. تحقق چنین شاخصی نیازمند تحول در مدل کسب و کاری سیسکو از فروش قطعات به سمت مدل هایی نظیر اشتراک بود.


اما برای شاخص های تحول دیجیتال سازمانمان چه دسته بندی ای از شاخص ها وجود دارد؟

 
مایکل وید (استاد نوآوری و استراتژی دانشگاه IMD) و ماسیمو مارکولیو (مدیر بازاریابی شرکت دل) در مقاله 2021 شان، به مدلی 4 وجهی برای شاخص های پایش تحول دیجیتال اشاره کرده اند:


– بهره وری عملیاتی: شاخص های این بخش، بیشتر به میزان استفاده از ابزارهای دیجیتال به منظور افزایش سرعت و کاهش هزینه ها می پردازد. برای مثال با استفاده از سیستم های پیش بینی کننده، تا چه اندازه از خطاها و آسیب های ناخواسته به تجهیزات جلوگیری شده است؟


– تعامل با مشتری: شاخص های این حوزه نسبت به سایر موارد، با توجه به وفور کانال های تعامل با مشتریان، واضح تر است. چنین شاخص هایی به دنبال ارزیابی مراحل مختلف سفر مشتری در کانال های مختلف و وضعیت آن ها از منظر وفاداری نسبت به محصول/خدمت است.


– تعامل با کارکنان: میزان استفاده از فناوری های دیجیتال در بهبود تجربه کارکنان، بدل به یکی از مهمترین اقدامات شرکت ها در عصر حاضر (علی الخصوص با ظهور کرونا) شده است. شاخص های این حوزه در لایه های مختلف، از میزان نقش آفرینی هر کارمند در سود سازمان تا ارائه آموزش های دقیق و هدفمند به آنان متغیر است.


– ارزش آفرینی: در کنار شاخص های قبلی، باید دید که فناوری های دیجیتال تا چه اندازه می توانند در سودآوری از طریق معرفی جریان های جدید درآمدی و ارزش های نو تاثیرگذار باشند. از این شاخص ها، می توان به میزان سودآوری از محل محصولات/خدمات دیجیتال اشاره نمود.


خلاصه این شاخص ها به همراه نمونه های آن در فایل زیر آورده شده است.

البته پایش شاخص ها به تنهایی کافی نیست، باید محلی (همانند داشبوردهای سازمانی) برای نمایش برخط آن ها به ذی نفعان مختلف وجود داشته باشد تا حس زنده بودن، همراهی و تکاپو به لایه های مختلف مخابره گردد.
در پایان، آمار سوم تلنگر خوبی برای شرکت های امروزی خواهد بود:
«شرکت دل (2020) در بررسی 4300 شرکت به این نتیجه رسیده که 1 از 3 شرکت مورد بررسی، اعتقاد دارند که در چند سال آینده از عرصه رقابت کنار خواهند رفت.»

 
اگر اثر دیجیتالی سازی را اندازه گیری نکنید، نمی توانید آثار آن را مدیریت کنید.



به منظور مطالعه بیشتر:
https://www.thedigitaltransformationpeople.com/channels/delivery/measuring-digital-transformation/