یکی از چالش های عصر دیجیتال، سرعت بالای تحولات فناوری و معرفی محصولات جدید در برابر توانایی محدود انسان ها در پذیرش تغییرات و محتوای جدید هستند. در همین رابطه مدل ها و تئوری های متنوعی مطرح شده که چگونه می توانیم پذیریش یک مفهوم جدید را در بین کاربران تسهیل کنیم. اما پیش از این موضوع، باید ابعاد سواد دیجیتال تعیین شود؛ یک انسان حائز چه جنبه هایی در تقابل با محصولات دیجیتال است؟
موسسه «آکسفورد اکونومیکس» در سال 2021 مدلی تحت عنوان Digital Competence Index (DCI) معرفی نموده است که به این سوال پاسخ می دهد. این مدل در 6 بُعد به تبیین توانمندی یک فرد در قبال محصولات دیجیتال پرداخته و در سوی مقابل، به سهولت استفاده از یک کالای دیجیتال در برابر کاربرانش می پردازد.
1- ارتباطات: راحتی در استفاده از فناوری های نوظهور با هدف ایجاد و حفظ روابط و درک آن ها در محیط های دیجیتال
2- تولید و توزیع محتوا: آشنایی با نحوه تولید و اشتراک محتوای دیجیتال
3- امنیت: دانش به چگونگی حفظ خود در برابر حمله های سایبری
4- تجارت الکترونیک: توانایی استفاده از فناوری های دیجیتال به منظور انجام امور مالی
5- جمع آوری و صحت سنجی اطلاعات: قدرت استفاده از فناوری های دیجیتال به منظور جستجو در مورد اطلاعات و بررسی صحت آن
6- واقعیت افزوده: آشنایی با ابزارهای دیجیتال به منظور افزودن مولفه های دیجیتال (مثل فیلتر) به محتوای خود در راستای نیل به هدف
سازمان ها می توانند با کمک این چارچوب، هم سواد دیجیتال ذی نفعانشان را بسنجند، هم مشخص کنند که خروجی شان، در هر کدام از این ابعاد چه تمهیداتی اندیشیده است. محصول خوب، محصولی است که هم سطح با سواد دیجیتال کاربرانش باشد.
* جهت مطالعه این گزارش از لینک زیر استفاده کنید:
https://www.oxfordeconomics.com/recent-releases/Gen-Z-role-in-shaping-the-digital-economy
