در ارتباط با ارکان استراتژیک یک سازمان، برخی از شرکت ها گمان دارند که مقوله دیجیتالی سازی و تحول دیجیتال، یک جزئی از این ارکان را تشکیل می دهد. چنین شرکت هایی معتقدند که برای مثال، استراتژی شرکتی، مفهومی مجزا از استراتژی دیجیتال آن هاست.
در مطالب قبلی به مفهوم سازی «آنچه که دیجیتال هست و نیست» پرداختیم؛ به صورت خلاصه در عصر دیجیتال، همه اقدامات شما، از ابتدایی ترین امور، باید رنگ و بوی دیجیتالی داشته باشد.
در تورق دوباره کتاب جین راس (پژوهشگر ارشد دانشگاه MIT)، به یک تعریف جالب برخوردم:
«در اقتصاد دیجیتال، چشم انداز دیجیتال شما، همان چشم انداز کسب و کاری شماست»
البته که ایشان در ادامه کتاب به سایر ارکان استراتژیک سازمان و دوگانه دیجیتال-غیردیجیتال می پردازد و همین رویکرد را در قبال آن ها مطرح می کند.
به نظر میرسد تنها فایده این دوگانه سازی در اسناد و طرح های سازمان ها، خریدن زمان و خارج نشدن از منطقه امن کسب و کاریشان (business comfort zone) است. لازمه موفقیت استراتژی ها و اقدامات تحت چتر تحول دیجیتال آن است که تمامی برنامه ها و پروژه های قبلی بازبینی و به احتمال زیاد، بازطراحی گردد.
